როდესაც შენზედ მოვლენილ გასაჭირს მადლობით დაითმენ, იფრთხილე, მტერმა არ გაცდუნოს და ჭირისგან თავდახსნა არ ისურვო. ამით ორ დანაკარგს ნახავ: 1) მართალია, ამ სურვილს დათანხმებული მაშინვე არ დაკარგავ მოთმინებას, მაგრამ მნიშვნელოვნად კი შეასუსტებ. მოვლენილი ჭირისგან განთავისუფლების შეუსრულებელი სურვილის გამო ის ნელ-ნელა დასუსტდება და საბოლოოდ მოუთმენლობად იქცვა. 2) ამ მომენტიდან შენი მოთმინება იძულებითი იქნება, უფალს კი უანგაროდ მიმგები უყვარს და მას აჯილდოებს. კი მოითმენ, მაგრამ მხოლოდ ურვისგან თავდასხნის სურვილი მისგან ვერ გაგანთავისუფლებს და ასეთი მოთმენით ჯილდოს ვერ მოიხვეჭ. ღმერთი მანამდე გაჯილდოებს ჭირთათმენისას, ვიდრე დიდსულოვნად ითმენ და ხსნას არ ეძებ. მაგრამ შენი უგულო მოთმინების დღიდან ღმერთი აღარაფერს მოგაგებს. ხოლო თუ გასაჭირისგან თავდახსნის სურვილს ჩაახშობ და საკუთარ თავს მთლიანად ღვთის კეთილ ნებას დაუმორჩილებ, შეეცდები ხალისით დაითმინო ღვთის ნებით შენზედ მოვლენილი ასგზის უფრო დიდი ურვანი, მაშინ თუდაც შენი ტანჯვა მხოლოდ რამდენიმე საათს, ან უფრო ცოტა ხანს გაგრძელდეს, უფალი ყველაზე ხანგრძლივად შეგირაცხავს და სამაგიეროსაც შესაბამისად მოგაგებს.
სხვა შემთხვევაშიც ნურასოდეს მისცემ გასაქანს შენს სურვილებს, საკუთარი ძალაუფლების ქვეშ ამყოფე ისინი და მხოლოდ ღვთის ნებისადმი მორჩილება და მისი ნებისამებრ სვლა გქონდეს მიზნად. მხოლოდ მაშინ იქნება შენი სურვილები ჭეშმარიტი და კეთილშობილური და ნებისმიერი უსიამოვნებისას ღვთის ნებას მინდობილი სიმშვიდის შენარჩუნებასაც შესძლებ. თუ წრფელად მიენდობი ღვთის ნებას, მხოლოდ მის აღსრულებას ისურვებ და ირწმუნებ, რომ მის გარეშე არაფერი შეგემთხვევა, რაც უნდა დაგემართოს, მუდამ გექნება მხოლოდ ის, რასაც ინდომებ.
ჩემი ნათქვამი, რომ ღვთის ნების გარეშე არაფერი შეგემთხვევა, შენს საკუთარ და სხვათა ცოდვებს არ გულისხმობს. უფალს არ სურს ცოდვა, იგი წუხილსა და გასაჭირს ჩვენს განსასწავლად და გამოსაცდელად დაუშვებს, ანდა ცოდვების გამო დასასჯელად. ისინი კეთილი ნაყოფის მომტანი და ჭეშმარიტად ჩვენი მაცხოვნებელი ჯვარია, რომელსაც უფალი ხშირად თავის საყვარელ შვილებს და წმინდანებს ატვირთვინებს ხოლმე. ამ ჯვრის ტვირთვა ყველაზე უფრო სათნოა ღვთისთვის.
და რაც გითხარი: ნუ ეცდები თავი დაიხსნა გასაჭირისგან. გიჯობს, შინაგანად ღვთისადმი მორჩილება გააღვივო. ჩვენ არ შეგვიძლია არ ვისურვოთ ურვათაგან განთავისუფლება, რადგან ჩვენს ბუნებაში თავად ღვთისგანაა ჩადებული კეთილდღეობის სურვილი. ამიტომ უფალმა განგვიცხადა კიდეც ეს ჩვენთვის მოცემულ ლოცვაში: და ნუ შემიყვანებ ჩვენ განსაცდელსა, რომელსაც ყოველდღე რამდენჯერმე ვიმეორებთ. თუ ამ ლოცვის შემდეგ, რომელსაც უფალი ისმენს, იგი კვლავ მოგვივლენს გასაჭირს, აშკარაა, რომ ასეთია ღვთის ნება, რომელსაც დიდსულოვნად, მოვალეობის გრძნობითა და ქედის მოდრეკით უნდა დავემორჩილოთ. უნდა დავითმინოთ ჩვენზედ მოვლენილი, ეს ჩვენივე ხსნისთვისაა აუცილებელი. ლოცვის სიტყვები: და ნუ შემიყვანებ ჩვენ განსაცდელსა, გაიაზრე სიტყვებთან ერთად: არა როგორც მე მნებავს, არამედ როგორც შენ მიბაძე ჩვენს მაცხოვარს, ანუ იმოქმედე არა იმიტომ, რომ გძულდეს განსაცდელი და ყოველნაირად გაურბოდე მას, არამედ მხოლოდ იმიტომ, რომ უფალმა გირრძანა, ასე ილოცო. ამასათანავე, მთელი გულით განემზადე, რომ დიდსულოვნად მიიღო ყველაფერი, რასაც უფალი მოგივლენს. ნუ დაემონები მუდმივი კეთილდღეობის ეგოისტურ სურვილს, ის ვერასოდეს დამკვიდრდება დედამიწაზე, რადგან კეთილდღეობა მხოლოდ მომავალი მარადიული ცხოვრების ხვედრია.