| ძველი აღთქმა | სარჩევზე გადასვლა |
| ახალი ქართულით | ძველი ქართულით |
| 1 |
როგორც ზაფხულისთვის თოვლი და მკისთვის წვიმაა შეუფერებელი, ასევე ბრიყვისთვის - პატივი. |
||
| 2 | როგორც ჩიტი შეინავარდებს, როგორც მერცხალი აფრინდება, ასევე უმიზეზო წყევლა-კრულვაც არ შესრულდება. | ||
| 3 | მათრახი ცხენისთვის არის, ლაგამი - ვირისთვის, ჯოხი კი - ბრიყვთა ზურგისთვის. | ||
| 4 | ბრიყვს მისი სირეგვნისაებრ ნუ უპასუხებ, რომ თავად მისი მსგავსი არ გახდე. | ||
| 5 | ბრიყვს მისი სირეგვენისებრ უპასუხე, რომ თავისი თავი ბრძენი არ ეგონოს. | ||
| 6 | საკუთარ ფეხებს იკვეთავს და თავს იწვალებს, ვინც ბრიყვს სიტყვას აბარებს. | ||
| 7 | რაღა კოჭლის თეძოები და რაღა იგავი ბრიყვის ბაგეზე. | ||
| 8 | რაღა შურდულზე ქვის მიმბმელი და რაღა ბრიყვის პატივისმცემელი. | ||
| 9 | რაღა ეკლიანი ჯოხი მთვრალის ხელში და რაღა იგავი ბრიყვის პირში. | ||
| 10 | რაღა მშვილდოსანი, რომელიც ყველას ესვრის, და რაღა ბრიყვის და ლოთის დამქირავებელი. | ||
| 11 | როგორც ძაღლი უბრუნდება თავის ნანთხევს, ასევე იმეორებს ბრიყვი თავის სირეგვნეს. | ||
| 12 | თუ გინახავს კაცი, რომელსაც თავი ბრძენად მიაჩნდეს? ბრიყვს მასზე მეტი იმედი აქვს. | ||
| 13 | ზარმაცი ამბობს, გზაზე ლომია, შუა ქუჩაში ლომიაო. | ||
| 14 | კარი თავის ანჯამაზე ტრიალებს, ზარმაცი - თავის ლოგინზე. | ||
| 15 |
ზარმაცი ხელს ჯამში კი ჩაყოფს, მისი პირთან მიტანა კი ეზარება. |
||
| 16 | ზარმაცს თავისი თავი უდრო ბრძენი ჰგონია, ვიდრე შვიდი კაცი, გონივრული პასუხის გამცემი. | ||
| 17 | რაღა ძაღლის ყურებში ჩაფრენილი კაცი და რაღა სხვის კამათში ჩარეული. | ||
| 18 | რაღა ცეცხლის, ისრების და სიკვდილის მსროლელი ოინბაზი, | ||
| 19 | და რაღა კაცი, რომელიც ატყუებს თავის თვისტომს და ეუბნება, გეხუმრებიო. | ||
| 20 | სადაც შეშა არ არის, ცეცხლი ჩაქრება; სადაც ენატანია არ არის, შუღლს ბოლო ეღება. | ||
| 21 | ნახშირი ნაკვერჩხლისთვის არის, შეშა - ცეცხლისთვის, შარიანი კაცი კი - შუღლის გამჩაღებლად. | ||
| 22 | ენატანიას სიტყვები ნუგბარი საჭმელივითაა და მუცლის წიაღამდე აღწევს. | ||
| 23 | რაღა თიხის ჭურჭელზე გადაკრული ხინჯიანი ვერცხლი და რაღა ლაქარდიანი ენა და ბოროტი გული. | ||
| 24 | მოძულე კაცი პირით მაქციობს და გულში მზაკვრობა უდევს. | ||
| 25 | ნუ ენდობი ხმის გამნაზებელს, რადგან მის გულში შვიდი სიბილწეა. | ||
| 26 | ვინც მტრობას სიცრუით ფარავს, თავის სიავეს საკრებულოში გამოაჩენს. | ||
| 27 | ორმოს გამთხრელი შიგ თვითონ ჩავარდება, ქვა მის მსროლელს დაუბრუნდება. | ||
| 28 | კაცის ცრუ ბაგე მისივე მტერია და ლაქარდიანი ენა საფრთხეს უმზადებს. |